《道德经》第二十七章
2018-11-03 本文已影响0人
曹瀚文
第二十七章
[原文]
善行,无辙迹;善言,无瑕谪;善数,不用筹策;善闭,无关楗而不可开;善结,无绳约而不可解。是以圣人常善救人,故无弃人;常善救物,故无弃物。是谓袭明。故善人者,不善人之师;不善人者,善人之资。不贵其师,不爱其资,虽智大迷,是谓要妙。
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/64dfe4bd6b229b6c.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/b4d1eca5ae476b75.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/0437771313d3dc75.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/33ac1d70dbc6af29.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/0d4ed8889552b03c.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/18c3ce6d92601887.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/79a05070e374254e.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/744ef30ac98655ee.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/bd231969259be9b8.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i14756658/21680db80e5cc8d7.jpg)
第二十七章
[原文]
善行,无辙迹;善言,无瑕谪;善数,不用筹策;善闭,无关楗而不可开;善结,无绳约而不可解。是以圣人常善救人,故无弃人;常善救物,故无弃物。是谓袭明。故善人者,不善人之师;不善人者,善人之资。不贵其师,不爱其资,虽智大迷,是谓要妙。