辘轳体七绝·雁过霜天字字秋

[晓]

雁过霜天字字秋，晓风清冽上层楼。

绮霞总作浮云散，忘却心中一段愁。

[午]

碧空轻黛久凝眸，雁过霜天字字秋。

浴得晴日一身暖，苦乐烦悁万念休。

[暮]

寒烟老树鸦声瘦，静水斜阳云影透。

雁过霜天字字秋，西风问我能识否？

[收]

身寄野村何事忧？酒肠诗胆自风流。

渐觉银镜朱颜改，雁过霜天字字秋。