卜算子—咏春雪—宋扬
2017-03-05 本文已影响0人
书画人生

春月逆天寒,
料峭风呼啸。
冰锁平原草木枯,
荒野乌鸦叫。
忽洒雪满天,
大地全封罩。
欲降人间润万新,
可叹时不到。
浣溪沙
初春别
宋扬
暖气微风拂碧天,
青山初醒笼轻烟。
知时飞雁自南还。
桃树含情萌浅绿,
冰河绽笑起微澜。
离人此去向谁边。

春月逆天寒,
料峭风呼啸。
冰锁平原草木枯,
荒野乌鸦叫。
忽洒雪满天,
大地全封罩。
欲降人间润万新,
可叹时不到。
浣溪沙
初春别
宋扬
暖气微风拂碧天,
青山初醒笼轻烟。
知时飞雁自南还。
桃树含情萌浅绿,
冰河绽笑起微澜。
离人此去向谁边。