大寒词二首
2025-01-20 本文已影响0人
南阳作家藏龙
《清平乐·大寒鹊鸣》
文/藏龙
大寒时节,寂静霜如雪。忽起鹊鸣音清越,唤醒人间欢悦。
窗外风凛冰凝,枝头灵鹊欢腾。恰似吉祥使者,送来希望光明。

《破阵子·大寒》
文/藏龙
岁暮恰逢大寒,流年悄逝如烟。冬云漫卷难守日,银粟飘零未覆天。麦田枯意绵。
郊外千里萧索,心中万缕愁牵。但盼东风调雨顺,只待春色满人间。新岁展华篇。


《清平乐·大寒鹊鸣》
文/藏龙
大寒时节,寂静霜如雪。忽起鹊鸣音清越,唤醒人间欢悦。
窗外风凛冰凝,枝头灵鹊欢腾。恰似吉祥使者,送来希望光明。
《破阵子·大寒》
文/藏龙
岁暮恰逢大寒,流年悄逝如烟。冬云漫卷难守日,银粟飘零未覆天。麦田枯意绵。
郊外千里萧索,心中万缕愁牵。但盼东风调雨顺,只待春色满人间。新岁展华篇。